Jak powstały materiały wybuchowe?

Ludzkość już od 10 wieków produkuje materiały wybuchowe, które przez ten czas stosowano na wiele różnych sposobów. Wybuchowe substancje nie były wykorzystywane jedynie podczas wojen. Przydawały się również w czasach pokoju. W dzisiejszych czasach ludzkość, która skonstruowała bombę atomową, używa ich do takich celów jak... zmiękczanie mięsa.

Wiele osób z całą pewnością nie ma pojęcia, co było pierwszym materiałem wybuchowym. Musimy przyznać, że my też nie spodziewaliśmy się, że zostanie uznany nim bambus. I nie chodzi tu o bambus wypełniony prochem strzelniczym, ale po prostu o bambusowy kij. Jak wiadomo jest on pusty w środku. Kolejną cecha charakterystyczną jest podział przegrodami na oddzielne segmenty. Krótkie odcinki bambusa „robiły za” fajerwerki już około II wieku p.n.e. To właśnie w tym okresie zaczęto je wrzucać do ogniska rozpalanego z okazji zabaw i świąt. Pierwsze „petardy” wybuchały, ponieważ powietrze znajdujące się pomiędzy przegrodami rozszerzało się, co prowadziło do rozerwania bambusa. Towarzyszył temu głośny huk. Odgłos można by opisać jako „babuuum”. Stąd też roślina wzięła swoją nazwę „bambus”.

Właściwe materiały wybuchowe są znane ludziom już od przeszło 1000 lat. Wszystko zaczęło się w czasach, kiedy Chińczycy stali się wynalazcami prochu strzelniczego. Substancja ta to w dużej mierze saletra, czyli azotan potasu. Proch strzelniczy składa się z niego w 3/4. Pozostała część to węgiel drzewny oraz siarka. Początkowo saletra była pozyskiwana ze zwierzęcych odchodów i stert kompostowych. Chińczycy przez jakiś czas ukrywali swój wynalazek przed całym światem, ale w końcu proch strzelniczy dotarł do krajów arabskich. Arabowie znali go już w XIII wieku. Dochodziło nawet do tego, że dokumenty, które opisywały proces powstawania prochu, były szyfrowane. Stało się tak m.in. w 1242 roku. Wtedy to angielski filozof Roger Bacon zdecydował się sporządzić zaszyfrowaną instrukcję w języku łacińskim.

Nie przeszkodziło to jednak w tym, aby już w 1304 roku Arabowie skonstruowali pierwszą w historii strzelbę. Wynalazek ten zmienił na zawsze oblicze europejskich wojen. Pierwsza strzelba nie była skomplikowana. Broń składała się z bambusowej rurki, która została w odpowiedni sposób wzmocniona żelazem. Amunicją wystrzeliwaną ze strzelby były śmiercionośne strzały.

Następnie pojawiła się armata. To nic innego jak znacznie powiększona strzelba. Zasada działania była niemal identyczna. Wraz z pojawieniem się armat na polu bitwy rycerze przestali czuć się bezpiecznie za murami swoich zamków. Doniesienia, które mówią o tym, że zarówno proch strzelniczy, jak i strzelby były sprowadzane drogą morską z Belgii do Anglii, pochodzą z 1314 roku. Mimo że broń nie była skomplikowaną konstrukcją, była uważana w owych czasach za bardzo zaawansowane osiągnięcie pod względem technicznym. Początkowo strzelby były wykorzystywane jedynie w armii.

W drugim artykule z serii poznacie pokojowe wykorzystanie materiałów wybuchowych.