Co widzą psy i koty?
Istnieje spora szansa, że jeśli jesteście posiadaczami kota lub psa, zastanawialiście się, czy Wasz pupil widzi tak samo, jak Wy. Jeśli do tej pory nie znaleźliście odpowiedzi na nurtujące pytanie, musicie wiedzieć, że funkcja wzroku obejmuje kombinację wielu czynników, w tym: pole widzenia, percepcję głębi (zdolność oceny odległości), ostrość widzenia (zdolność ogniskowania) i zróżnicowanie kolorów. Wszystko to musi być połączone przez mózg w celu uzyskania użytecznej wizji. Chociaż nie jesteśmy w stanie poprosić naszych zwierząt domowych o przeczytanie tablic Snellena, poprzez badania porównawcze możliwe było ustalenie kilku cech ich wzroku.
Pozycja oczu w głowie determinuje stopień widzenia obwodowego, a także wielkość pola widzenia obserwowanego jednocześnie z obydwu oczu. Ten pierwszy jest w przypadku psa znacznie większy niż u człowieka. Fakt, że psy mają oczy umieszczone z boku głowy, sprawia, że ich pole widzenia wynosi 240 stopni. W przypadku homo sapiens jest to 200 stopni. Człowiek ma za to znacznie szersze widzenie centralne (obuoczne). Jest ono w przybliżeniu o połowę większe niż u kotów i psów.
Oczy psów i kotów w wyniku ewolucji nabrały wiele typowych cech obserwowanych u zwierząt, które na łowy wyruszają nocą. Narząd wzroku pupili działa w tym przypadku podobnie jak przesłona obiektywu aparatu fotograficznego. Może się rozszerzać w celu zmaksymalizowania zdolności przechwytywania światła. Ponadto pod siatkówką znajduje się warstwa odblaskowa znana jako błona odblaskowa (tapetum lucidum), która ma za zadanie wzmocnić zdolność widzenia w słabym świetle. Obecność tapetum pozwala zaobserwować efekt „lustra”, gdy pies patrzy wprost w samochodowe reflektory. Błona odblaskowa co prawda pomaga zwierzęciu lepiej widzieć w ciemności, ale jednocześnie rozproszenie odbitego światła może spowodować zmniejszenie ostrości.
W przeszłości sądzono, że psy i koty widzą świat w czarno-białych barwach. Z biegiem czasu i rozwoju technologii badawczej wiemy, że wiele zwierząt może w pewnym stopniu mieć zdolność do widzenia kolorów. Percepcja barw zależy od obecności fotoreceptorów stożkowych w siatkówce oka. Komórki te działają w warunkach jasnego światła. W oku psa jest ich jednak znacznie mniej (o 80%) niż w narządzie wzroku człowieka. Co to oznacza w praktyce? Testy behawioralne sugerują, że czworonogi potrafią odróżnić kolory czerwony i niebieski, ale często mylą zieleń z czerwienią.
Ostrość wzroku zwierząt jest także znacznie słabsza niż u ludzi. Oszacowano, że zdrowy pies widzi z ostrością na poziomie 20-40% ludzkiej. Oznacza to, że pies mógłby odróżnić obiekty z odległości 6 metrów, podczas gdy człowiek poradzi sobie rozróżnieniem tych samych obiektów z odległości 27 metrów.
Jedną z najczęstszych chorób, które mogą wpływać na klarowność oka, jest powstawanie zaćmy. U psów jest ona najczęściej dziedziczona i może pojawić się w każdym wieku. Gdy soczewka staje się stopniowo nieprzezroczysta, wzrok zwierzęcia ulega pogorszeniu do tego stopnia, że pozwala mu jedynie odróżnić światło od ciemności. Zaskakujące jest, że nawet z ciężkim zaburzeniem widzenia zwierzęta funkcjonują stosunkowo dobrze w znanym im otoczeniu. Psy i koty mogą w znacznym stopniu polegać na innych zmysłach, a mianowicie węchu i słuchu.
Brak komentarzy do artykułu - Twój może być pierwszy!