Poznaj najczęstsze i najbardziej niepokojące objawy choroby POChP

POChP: co trzeba wiedzieć o tej chorobie?

Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc to jedna z najczęstszych przyczyn umieralności - WHO prognozuje, że do 2030 roku POChP znajdzie się na podium tego niechlubnego rankingu. Liczbę chorych szacuje się na około 380 milionów, a w Polsce na około 2 milionów.

Chorobę wywołuje stan zapalny w układzie oddechowym, prowadząc do trwałego ograniczenia przepływu powietrza przez dolne drogi oddechowe. Tym samym rzutuje na funkcjonowanie całego organizmu, powodując przewlekłe niedotlenienie i utrudniając codzienne funkcjonowanie.

Czynniki ryzyka POChP

Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc jest jednoznacznie kojarzona z osobami palącymi wyroby tytoniowe, którzy stanowią największą grupę ryzyka POChP – co ważne, dotyczy to również osób, które rozstały się z nałogiem, palących biernie oraz sięgających po coraz popularniejsze papierosy elektroniczne (z podgrzewaniem tytoniu).

Coraz ważniejszym czynnikiem ryzyka POChP jest zanieczyszczenie powietrza. Pyły oraz związki chemiczne znajdujące się w smogu mogą prowadzić do uszkodzenia dróg oddechowych, czego konsekwencją bywa właśnie Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc.

Wspomnijmy również o czynnikach ryzyka występujących w specyficznym środowisku pracy – chodzi tutaj przede wszystkim o pyły, gazy i związki chemiczne w aerozolu. Na takie czynniki szczególnie narażeni są m.in. górnicy, hutnicy, metalurdzy, operatorzy maszyn budowlanych, pracownicy fizyczni, pracownicy magazynowi, sprzątaczki, rolnicy, kosmetyczki czy fryzjerzy.

Objawy choroby POChP, których nie należy bagatelizować

Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc nie jest łatwa w diagnozowaniu, ponieważ może się przez długi czas rozwijać bezobjawowo lub dając tylko niezbyt nasilone, niespecyficzne objawy. W efekcie wiele osób zgłasza się do lekarza już na zaawansowanym etapie POChP, gdy objawy uniemożliwiają im normalne funkcjonowanie.

Stąd bardzo ważne jest, aby znajdując się w grupie ryzyka POChP (szczególnie mamy na myśli palaczy wyrobów tytoniowych) i mając powyżej 40 lat nie przechodzić obojętnie nad takimi objawami, jak:

1. Przewlekły kaszel– mamy na myśli kaszel, który utrzymuje się przez wiele tygodni bez żadnego konkretnego powodu (brak innych objawów mogących wskazywać np. na infekcję). U osób z POChP często obserwuje się kaszel, który nasila się pod wpływem czynników drażniących, takich jak kurz, pył, substancje chemiczne w aerozolu czy dym tytoniowy.
2. Duszność– to wyjątkowo niepokojący objaw, którego nie wolno lekceważyć. Uczucie duszności może się pojawiać zarówno w trakcie lub bezpośrednio po wysiłku fizycznym, jak i w fazie spoczynkowej (zwykle w zaawansowanym stadium choroby).  
3. Odkrztuszanie plwociny– plwocina to wydzielina z płuc, czasami o ropnym charakterze, której regularne odkrztuszanie także może wskazywać na POChP lub inny problem w układzie oddechowym. Jeśli dodatkowo w plwocinie widoczne są ślady krwi, to może to wskazywać na poważną chorobę, włącznie z nowotworem płuca, co wymaga pilnej konsultacji lekarskiej.
4. Obniżona tolerancja wysiłku– czyli nasilająca się męczliwość, wyraźne pogorszenie kondycji, wolniejsza regeneracja organizmu, a w zaawansowanym stadium choroby nawet trudności z wykonywaniem podstawowych czynności, jak ubranie się, umycie, przyrządzenie sobie posiłku etc. Warto podkreślić, że POChP to jedna z najczęstszych przyczyn inwalidztwa – nieleczona choroba może skazywać na uzależnienie się od pomocy innych.

Więcej o objawach choroby POChP przeczytasz na stronie internetowej https://oddychajmy.pl/podstawowe-objawy/.

Co robić, gdy obserwujesz u siebie te objawy?

Mając którykolwiek z wyżej opisanych objawów choroby POChP (nie muszą występować jednocześnie) jak najszybciej zgłoś się do lekarza pierwszego kontaktu. To lekarz POZ decyduje o ewentualnym skierowaniu pacjenta na pogłębioną diagnostykę prowadzoną w poradni pulmonologicznej.

Pamiętaj, że POChP to choroba, której nie można wyleczyć (powoduje nieodwracalne zmiany w dolnych drogach oddechowych), natomiast poddaje się ona zarówno profilaktyce, jak i leczeniu.

Odpowiednio dobrana terapia ma na celu zmniejszenie nasilenia objawów choroby POChP, co daje szansę na zachowanie samodzielności i relatywnie dobrego komfortu życia.