Co wspólnego ma matematyka z najpopularniejszą internetową przeglądarką?

Liczba ta to „jedynka” ze stoma zerami po niej: 10,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000, 000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000. O liczbie można także powiedzieć, że jest to 10 do setnej potęgi. Kasner zwrócił się do swojego 9-letniego siostrzeńca, Mlitona Sirotta, z prośbą o znalezienie dla niej nazwy. Dzieciak spisał się na medal. Bardzo szybko zaproponował określenie „googol”. Nazwa przypadła matematykowi do gustu i już została. Kasner wykorzystał ją w swojej książce, którą napisał 10 lat później. W Matematyce i Wyobraźni (oryginalny tytuł to Mathematics and the Imagination) pojawiła się stosowna ilustracja przedstawiająca wielką liczbę, która została podpisana słowem wymyślonym przez młodego chłopca. Aby łatwiej było wyobrazić sobie ogrom tej liczby, należy mieć świadomość, że gdyby policzyć wszystkie cząstki elementarne w części wszechświata, jaką obserwował człowiek z lat 40. XX wieku, byłoby ich mniej niż jeden googol.

Młody Milton nie był usatysfakcjonowany zatrzymaniem się na liczbie o tej wielkości. Jego kolejną propozycją była liczba większa od googola, która nazywałaby się googolplex. Chociaż początkowo Milton określił ją jako 1, a następnie tyle zer ile dałoby się zapisać w ciągu dziesięcioleci, jego wuj zaproponował bardziej precyzyjną definicję. Na początku miała stać jedynka, a za nią googol zer. Byłaby to „dziesiątka” podniesiona do potęgi 10, a następnie całość podniesiona do potęgi 100. Jak się okazało, nie byłoby wystarczająco czasu i przestrzeni, aby zapisać taką liczbę w obecnym systemie dziesiętnym, ale dzięki Kasnerowi i jego siostrzeńcowi może być ona zapisana za pomocą kilku liter.

W 1996 roku młody Larry Page chciał nadać nazwę swojej nowej wyszukiwarce, która odnajdowała ogromne ilości danych. I tak zaczęła się burza mózgów, którą przeprowadził wraz ze swoim biurowym kolegą Seanem Andersonem. Ostatecznie Larry zdecydował, że googol to idealny termin. Sean przeprowadził szybki test online, który miał ustalić, czy taka nazwa domeny nie została już zajęta. Okazało się, że nie i pozwoliło to na powstanie firmy wartej grube miliardy dolarów. Ze względu na niezdarną pisownię Andersona wyszukiwarka jest obecnie znana jako Google.