Ciężki los białych kruków w przyrodzie

Badacze już długie lata temu udokumentowali przypadki albinizmu u najróżniejszych gatunków ptactwa, nie tylko u kruków. Ornitolodzy niemal każdego roku odnotowują białego szpaka, gawrona, kawkę czy wróbla. Do ogrodów zoologicznych w Polsce napływają również relacje świadków, którzy zaobserwowali białe kosy, dzwońce i wyjątkowo jasne czyże. Z naukowego punktu widzenia, a konkretnie dla badaczy, którzy poświęcili się odkrywaniu tajemnic genetyki, albinizm jest cechą recesywną. Co to oznacza? Otóż ujawnia się ona jedynie w przypadku, gdy w swoich genach mają ją obydwoje z rodziców. W przypadku dzikich zwierząt zdarza się to stosunkowo często. Dlaczego w takim razie mało kto widział białego kruka na własne oczy?

Jednym z powodów jest fakt, że mało który kruk o białym upierzeniu dożywa dorosłości. Natura nieraz udowodniła, że jest okrutna i tak samo jest w przypadku kruków albinosów. Jeśli w gnieździe wykluje się pisklę z wadą w postaci braku pigmentu, już po kilku dniach jest zjadane przez własną matkę. Tak więc już od dnia swojego wyklucia się ptak musi mieć dużo szczęścia, aby przeżyć i dorosnąć. Nie oznacza to bynajmniej, że jeśli mu się to uda, to kończą się jego problemy. Nic z tych rzeczy.

Białe kruki są traktowane przez te czarne wyjątkowo źle i to tylko z powodu innego koloru ich piór, czyli tego, że są inne. Albinosi muszą zmagać się z samotnym życiem. Białe ptaki nigdy nie mają potomstwa, ponieważ żadna samica nie jest zainteresowana rozmnażaniem się z nimi. Ponadto spotykają się z licznymi przypadkami gnębienia ich przez czarnych braci. Właśnie z tego powodu wiele z nich żyje w ogrodach zoologicznych, gdzie są całkowicie bezpieczne i w spokoju mogą dożyc starości.

Bazyliszki istnieją naprawdę. Poznajcie je lepiej

W rzeczywistości są to jaszczurki niegroźne dla człowieka. Nie ma więc obawy, że te zabiją nas wzrokiem. Ciekawostką jest, że bazyliszki potrafią biegać po powierzchni wody.

Warto wiedzieć, że według mitologi starożytnych Greków wszystkie kruki były początkowo białe. Ptaki te zajmowały się służbą Atenie, której dostarczały zarówno dobre, jak i złe wieści. Według mitu tych drugich było zdecydowanie więcej i właśnie to przyczyniło się do tego, że pióra ptaka sczerniały. To zresztą niejedyne wydarzenie w mitologi, gdzie wspomina się o krukach, także tych białych, które koniec końców stają się czarne.