Jak polecieć na Księżyc i z powrotem?

W okresie szczytowej ekspansji NASA zatrudniała 400 tysięcy ludzi, a na jej działalność każdy amerykański podatnik płacił jednego dolara tygodniowo. Lot na Księżyc był przedsięwzięciem o niezwykłej złożoności i wymagał ogromnej precyzji. Celem statku była kula średnicy 3 500 kilometrów oddalona o 380 tysięcy kilometrów. Zwykłe trafienie w Księżyc stanowiło poważne wyzwanie, ale lot po prostej był całkowicie wykluczony. Żadna rakieta nie była dostatecznie potężna, by trzech ludzi z niezbędnym sprzętem poleciało w ten sposób na Księżyc. Podróż należało rozłożyć na kilka etapów. Podczas każdego lotu Apollo należało kilkanaście razy uruchomić rakiety w dokładnie wybranej chwili. Oto jak przebiegał lot:

Godzina zero. Start. Po trzech sekundach od włączenia pięciu silników rakietowych pierwszego stopnia zostają zwolnione ogromne zaciski podtrzymujące wysoką na 110 metrów rakietę Saturn V. Silniki o mocy 160 milionów koni mechanicznych nadają rakiecie takie przyśpieszenie, że już po 40 sekundach przekracza barierę dźwięku. W ciągu dwóch minut i trzydziestu sekund silniki pierwszego stopnia zużywają 2 miliony litrów paliwa i wynoszą astronautów na wysokość 64 kilometrów. Przeciążenie podczas lotu jest cztery i pół razy większe niż normalnie.

źródło: wikipedia commons

11,5 minuty. Swobodny lot. Po sześciu minutach pracy drugi stopień rakiety oddziela się i spada na Ziemię. Silniki trzeciego stopnia w ciągu niecałych trzech minut wynoszą statek kosmiczny na wysokość 184 kilometrów.

2 godziny 45 minut. Krytyczna chwila. Ponownie włączają się silniki trzeciego stopnia, by skierować statek Apollo ku Księżycowi. Po pięciu minutach i 18 sekundach astronauci lecą już do celu z prędkością 38 800 kilometrów na godzinę.

Co można kupić za 100 złotych? Działkę na Księżycu!

Brzmi to niedorzecznie, ale okazuje się, że to prawda. Za chwilę poznacie człowieka, który wykorzystał lukę w prawie i rozkręcił biznes przynoszący milionowe zyski!

3 godziny 24 minuty. Zmiana konfiguracji. Astronauci w Module Sterowniczym (Command Module – CM) połączonym z Modułem Pomocniczym (Service Module – SM) odłączają się od rakiety, odsuwają o kilkadziesiąt metrów i obracają kapsułę drugą stroną ku rakiecie. W końcowej części trzeciego stopnia znajduje się Moduł Księżycowy (Lunar Module – LM). Pilot CSM cumuje swój statek do Modułu Księżycowego i wyciąga go z rakiety.

5 godzin. Smażenie na rożnie. Podczas lotu CSM i LM ku Księżycowi statek jest wystawiony na działanie promieniowania słonecznego. W celu uniknięcia przegrzania jednej stroy i zamrożenia drugiej statek powoli obraca się wokół własnej osi – jeden obrót na godzinę – co zapewnia równomierne smażenie.

3 dni 4 godziny. Znów na orbicie. Po długim locie przez przestań kosmiczną na kilka minut włącza się silnik CMS i statek powoli wchodzi na orbitę okołoksiężycową; statek krąży na wysokości 110 kilometrów nad Księżycem.

4 dni 4 godziny. Podział załogi. Pilot CSM zostaje w swoim module, natomiast dowódca i pilot Modułu Księżycowego odłączają się i włączają silnik na dwie minuty, by zejść na wysokość 15 kilometrów ponad surowy, pokryty kraterami teren.

4 dni 7 godzin. Lądowanie. LM pędzi na boku z prędkością 6 000 kilometrów na godzinę. Ponownie włącza się rakieta hamująca, LM powoli zwalnia i schodzi coraz niżej. Na wysokości 2 300 metrów moduł przyjmuje pozycję pionową i ląduje, podtrzymywany przez silnik rakietowy. Lądowanie powinno zająć cztery minuty, ale astronauci dysponują rezerwą paliwa na 60 sekund lotu.

źródło: pixabay.com

Start z Księżyca. Odrzucenie. Podpór. Po pobycie na Księżycu trwającym od 21 godzin do trzech dni astronauci rozpoczynają powrót. Niepotrzebne podpory i silnik hamujący pozostają na Księżycu – ta część modułu służy teraz jako platforma startowa; górna połowa Modułu Księżycowego wyrusza na spotkanie z CSM, krążącym na wysokości 110 kilometrów.

Start z Księżyca + 3 godziny. Znowu razem. Pilot CSM wita się z kolegami. Moduł Księżycowy zostaje zamknięty i odrzucony.

Start z Księżyca + 11 godzin. Do domu. Ponownie zostają włączone silniki CSM. Po trzech minutach moduł przezwycięża przyciąganie Księżyca i leci ku Ziemi.

Start z Księżyca + 3 dni. Podskoki i płomienie. Na krótko przed wejściem w atmosferę, gdy statek pędzi z prędkością 38 tysięcy kilometrów na godzinę, zostaje odrzucony Moduł Pomocniczy. Gdyby CM wleciał prosto w atmosferę, uległby spaleniu, dlatego dwukrotnie odbija się od gęstniejącej atmosfery i stopniowo traci prędkość. Mimo to w trakcie lądowania astronauci odczuwają przeciążenie 6 g i z trudem oddychają, a przed spaleniem chroni statek specjalna osłona cieplna. Na wysokości trzech kilometrów otwierają się trzy czerwono-białe spadochrony i statek woduje na Oceanie Spokojnym.