Kto spalił Rzym? Czy aby na pewno był to Neron?

Pożar wybuchł 18 lipca 64 roku. Wielki ogień strawił znaczną część miasta. Pomimo powszechnie znanych opowieści, nie istnieją jednak twarde dowody, które wskazywałyby, że to Neron stał za podpaleniem Rzymu. Nie jest również możliwe do ustalenia, czy cesarz rzeczywiście dobrze bawił się, obserwując płonące miasto i w tym czasie grał na... skrzypcach (tak, pojawiają się i takie rewelacje). Władca zdołał jednak wykorzystać katastrofę dla własnych celów. Pożar pomógł mu w prowadzeniu jego polityki.

Pierwszymi dzielnicami, w których pojawił się ogień były slumsy. Domy najbiedniejszych znajdowały się na południe od legendarnego Wzgórza Palatynatu. Budynki w okolicy spłonęły bardzo szybko. Miał na to wpływ silny wiatr, który błyskawicznie rozprzestrzeniał ogień na północ. Podczas chaosu wywołanego pożarem dochodziło do licznych grabieży. Ogień był poza kontrolą przez prawie trzy dni. W tym czasie całkowicie spłonęły trzy z czternastu dzielnic Rzymu. Kompletnie nietknięte zostały tylko cztery z nich. W ogniu zginęły setki ludzi, a wiele tysięcy zostało pozbawionych dachu nad głową.

Chociaż popularna legenda głosi, że cesarz Neron świetnie bawił się podczas palenia miasta, to należy do niej podejść sceptycznie z co najmniej kilku powodów. Pierwszym z nich jest fakt, że w ówczesnym czasie skrzypce nie istniały. Neron był za to dobrze znany ze swojego talentu grania na lirze. Cesarz spędzał znaczną ilość czasu na komponowaniu własnej muzyki. Co ważniejsze w czasie wybuchu pożaru Neron znajdował się ponad 50 kilometrów od Rzymu. Faktem jest również to, że władca pozwolił, aby jego pałac posłużył za schronienie.

Jedna z interpretacji Apokalipsy św. Jana wskazuje, że pod numerem bestii kryje się Neron

Księgą Pisma Świętego, która jest najbardziej podatna na interpretacje, jest prawdopodobnie Apokalipsa św. Jana. Wielu uważa ją za opis końca świata i Sądu Ostatecznego.

Legenda obwinia Nerona przede wszystkim ze względu na to, że cesarz otwarcie mówił o estetyce miasta, która nie do końca mu się podobała. Pożar i zniszczenia nim wywołane pozwoliły przebudować wiele z budynków i wprowadzić nowy styl w niemal całym mieście. Władca stał za projektem nowego planu Rzymu, który zakładał poszerzenie dotychczasowych ulic. Podczas odbudowy zadbano również o to, aby w przypadku kolejnego pożaru budynki były bardziej odporne. Nowe domu nie były już w całości budowane z drewna. Wśród materiałów znalazły się także kamienne bloki, które nie pękają pod wpływem wysokiej temperatury. W każdej kamienicy znalazł się również sprzęt do gaszenia pożaru.

Neron wykorzystał tragedię także po to, aby zahamować rosnący wpływ chrześcijan w Rzymie. Aresztował, torturował i zabił setki z nich. Według propagandy to właśnie oni mieli wiele wspólnego z podłożeniem ognia.